31.10.19

***

10.10.2017

Duszę się 
Powietrzem czystym i otwartą przestrzenią



Tonę 
W żyznej glebie i urodzajnych plonach



Patrzę 
I nienawidzę ludzkiej ręki łapiącej za palec Boga



Myślę 
Że zaraz zabierze mu całe ramię



Tęsknię 
Za dawną wodą i prawdziwym powietrzem


5 komentarzy :

  1. Piszę
    Bo wzruszenie nie pozwala mi mówić

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nielegalne
      Komentować moje wiersze czymś lepszym niż tenże wiersze

      Usuń
    2. Kocham
      Gdy skromność okazuje się większa od dumy tworzenia

      Usuń
    3. Leżało
      W notatniku dwa lata, chyba nie byłam zbyt dumna XD

      Usuń
  2. Jak ładnie, prosto, aktualnie! Jestem poruszona. Cieszę się bardzo że publikujesz, lubię wielce twoje wiersze :)

    OdpowiedzUsuń

Szablon dla Bloggera stworzony przez Blokotka